من غلام قمرم ، غیر قمر هیچ مگو

تا ساغــــــر وصـل را به دستش دادند

چندی ز پی نظــــاره اش استادند

دیدند دو دست او پی سجده ی شکر

از شانه جــدا شده به خـاک افتادند...